ellada-kina

Εμείς, προσπαθούμε να παίξουμε σπουδαία, όχι καλά!…”. 

Αυτό δήλωσε, ανάμεσα σε άλλα, στη συνέντευξη τύπου,  αμέσως μετά το νικηφόρο αγώνα της εθνικής μας ομάδας με αντίπαλο την Κίνα, στο προολυμπιακό τουρνουά της Βικτωρίας, στον Καναδά και που έδωσε την πρόκριση στην τελική τετράδα της διοργάνωσης, ο ομοσπονδιακός προπονητής Ρικ Πιτίνο.

Και κάπως έτσι, αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε από πού ξεκινάει η προσπάθεια για τη δημιουργία αυτών των όμορφων εικόνων, που βλέπουμε εδώ και λίγες μέρες, στη μακρινή Βικτώρια της δυτικής ακτής του Καναδά. Η ελληνική ομάδα, που έχει πετύχει σχεδόν 200 πόντους σε δύο παιχνίδια, όχι απλώς δείχνει σοβαρή υποψήφια για την πολυπόθητη πρόκριση στο ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ του Τόκιο, στο τέλος του μήνα, αλλά, κυρίως,  μας έχει κάνει να πιστέψουμε σ’ αυτήν και τις ικανότητες της, πολύ λίγο καιρό μετά την απογοήτευση, από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε ότι στη μάχη του προολυμπιακού τουρνουά θα έλειπαν βασικοί παίκτες της ομάδας. 

Οι δύο Antetokounbros δίνουν τη δική τους μάχη στα πλέι οφ του NBA,  ο Tyler Dorsey  είχε άλλες προτεραιότητες γι’ αυτό το καλοκαίρι, ο Κώστας Παπανικολάου είναι από καιρό στα πιτς και οι Ιωάννης Παπαπέτρου, Γιώργος Πρίντεζης και Βασίλης Σπανούλης  είχαν ραντεβού με τους τραυματισμούς και την ατυχία. Η εθνική ομάδα, όμως, είναι εδώ, έχασε στις λεπτομέρειες από τον γηπεδούχο και με οκτώ NBAερ, Καναδά, σκόρπισε την Κίνα με εμφατικό τρόπο παίρνοντας  την πρόκριση για τα χιαστί παιχνίδια και το κυριότερο, μας έδωσε τροφή για σκέψη.

Πόσο τελικά επιδραστικός μπορεί είναι στο παιχνίδι μιας ομάδας ένας προπονητής; Πώς αξιολογείται  η άποψη περί ελεγχόμενου και …σκεπτόμενου μπάσκετ  της ελληνικής σχολής; Πώς  μπορεί να εμπνεύσει ένας βετεράνος των πάγκων μια ομάδα μπασκετμπολιστών με μικρότερες εμπειρίες και χαμηλότερο  αγωνιστικό status από  αυτό που ίσως θα θέλαμε για αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή στην εθνική ομάδα;

Ο Πιτίνο, μέσα σε λίγες εβδομάδες μας δείχνει, πολύ απλά,  γιατί είναι ένας Hall of Famer στο χώρο του μπάσκετ, μας διδάσκει  πώς μπορεί να πείσει μια ομάδα διεθνών παικτών να ακολουθήσουν την δική του φιλοσοφία και μπασκετική κουλτούρα σε μικρό χρονικό διάστημα,, αποδεικνύει πώς οι έλληνες διεθνείς μπορούν να περάσουν το κέντρο σε 4 δευτερόλεπτα και να φτάνουν τα 35 deflections σε κάθε παιχνίδι και καταρρίπτει μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα δόγματα δεκαετιών του ελληνικού μπάσκετ.

Υπάρχει και η περίπτωση, βέβαια,, να μην πάρουμε την ζητούμενη πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες  του Τόκιο, όμως, μήπως θα ήταν λάθος το υπέροχο δείγμα γραφής που παρακολουθούμε, να μην είναι οδηγός σκέψης και κατεύθυνσης της εθνικής ομάδας και του ελληνικού μπάσκετ, γενικότερα,  για τα επόμενα χρόνια;

Προς το παρόν, πάντως, ας προσπαθήσουμε να παίξουμε σπουδαία, που λέει και ο Πιτίνο κι εμείς οι υπόλοιποι ας το χαρούμε και ας το ευχαριστηθούμε!