Τζόκοβιτς τένις

Το τένις ήταν πάντα ένα ελκυστικό σπορ, ειδικά στο υψηλότερο επίπεδο. Η αλήθεια,  όμως,  είναι πως απογειώθηκε την τελευταία δεκαπενταετία, τη “ χρυσή”  εποχή του παγκόσμιου τένις, όταν βρέθηκαν μαζί και συνυπήρξαν αγωνιστικά, μέχρι και τις μέρες μας,  οι τρεις κορυφαίοι όλων των εποχών. Ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Ραφαέλ Ναδάλ και Νόβακ Τζόκοβιτς.

Παράλληλα με την ιλιγγιώδη ανάπτυξη  του τένις, την ίδια εποχή αναπτύχθηκαν -και αναπτύσσονται-  και τα προγνωστικά στοιχήματος στα σπορ. Και όπως αποδεικνύεται, το τένις είναι ένα από τα σπορ που απασχολεί το στοίχημα. Είναι οι δυνατότητες που υπάρχουν στα διάφορα κομμάτια του παιχνιδιού, ώστε να μπορείς να επιλέξεις με τι θα ασχοληθείς αλλά και τι σε ενδιαφέρει.

Όμως, οπουδήποτε υπάρχει προσμονή για απόδοση, πρέπει να προηγηθεί η μελέτη, η παρακολούθηση και η γνώση του αντικειμένου. Ας πάρουμε, λοιπόν,  με τη σειρά τα δεδομένα εκείνα που μπορούν να κάνουν ενδιαφέρουσα -και στοιχηματικά-  την ενασχόληση με το τένις.

Πρώτα απ’ όλα είναι το head to head. Με άλλα λόγια,  η γνώση της αγωνιστικής προϊστορίας στα παιχνίδια μεταξύ των δύο αντιπάλων. Σε κάθε παιχνίδι μας ενδιαφέρει αν ένας αντίπαλος κυριαρχεί καταλυτικά ή  σε σχετικό βαθμό έναντι του άλλου,  αφού είναι λογικό να έχει τον πρώτο λόγο ως προς το ποιος θα νικήσει. Παράλληλα με το head to head,  σημαντικό είναι να γνωρίζουμε όχι μόνο το νούμερο της παγκόσμιας κατάταξης που βρίσκεται στη συγκεκριμένη εποχή ο καθένας από τους τενίστες ή τις τενίστριες αλλά  και την αγωνιστική  κατάσταση που βρίσκονται την εποχή του τουρνουά και της αγωνιστικής ημέρας. Φορμάρισμα, πιθανός τραυματισμός, κούραση από προηγούμενα δύσκολα, μακράς διαρκείας  παιχνίδια σε σχέση με τον αντίπαλο,  που έχει φτάσει τον ίδιο γύρο αλλά πολύ πιο άνετα.

Το ίδιο σημαντικό,  σχετικά με την πρόγνωση ενός αποτελέσματος ή και των επιμέρους στοιχείων ενός αγώνα τένις, είναι το στοιχείο της επιφάνειας στην οποία θα αγωνιστούν. Διαφορετική η δυναμική του Ραφαέλ Ναδάλ σε χωμάτινες επιφάνειες, παράδειγμα το Ρολάν Γκαρός  και διαφορετική η δυναμική του τενίστα σε πιο γρήγορες επιφάνειες, σε συνθετικές ή ακόμα και στο χορτάρι. Αντίστοιχα, διαφορετικές ήταν οι θαυμαστές επιδόσεις του Ρότζερ Φέντερερ όλα αυτά τα χρόνια στο χορτάρι σε σχέση με τις ισχνές επιδόσεις του στο χώμα. Οκτώ κατακτήσεις έχει  στο Γουίμπλεντον και μόλις μία στο Ρολάν Γκαρός.

Κομμάτι της γνώσης του σπορ αλλά και του κάθε αθλητή, εν προκειμένω τενίστα, είναι η γνώση του τρόπου παιχνιδιού. Για παράδειγμα, γνωρίζαμε ότι ο Ματέο Μπερετίνι είχε μέσον όρο φέτος στο χορτάρι περίπου 3 φορές περισσότερους άσους από  τον Τζόκοβιτς σε κάθε παιχνίδι. Κάπως έτσι πήγε και ο τελικός του Γουίμπλεντον.  Δεκαέξι άσους πέρασε ο Ιταλός, πέντε ο Σέρβος.

Αυτό το μοτίβο, αριθμητικά, υπάρχει και σε άλλες κατηγορίες. Στους δύο προηγούμενους μεταξύ τους αγώνες, ο Νόβακ Τζόκοβιτς νίκησε τον Μπερετίνι αλλά με δυσκολία, ενώ στον μοναδικό από τους δύο αγώνες σε Γκραν Σλαμ, στα πέντε σετ δηλαδή, ο Σέρβος είχε κερδίσει δύσκολα στον προημιτελικό του Ρολάν Γκαρός με τρία – ένα σετ. Ένα μοτίβο που και χθες επαναλήφθηκε,  μια που και πάλι σε αγώνα Γκραν Σλαμ, των πέντε σετ, ο “Νολε” νίκησε με το ίδιο σκορ,  3-1, με κάποια δυσκολία, ειδικά στα πρώτα σετ.

Εν κατακλείδι, στη ζωή, στον αθλητισμό αλλά και το στοίχημα,  η τύχη αποτελεί πάντα ένα παράγοντα αλλά, μην ξεχνάτε, αστάθμητο. Η μόνη σταθερή αξία και βάση είναι πάντα η μελέτη και η γνώση.