Το να κοιτάζει κάποιος μόνο προς τα ψηλά είναι και καλό και κακό. Στο τένις για παράδειγμα, στο ATP tour, στο επαγγελματικό τένις των αντρών. Εκεί που η πρώην -πια- Next Gen του Τσιτσιπά, του Μεντβέντεφ, του Ζβέρεφ και του Ρούμπλεφ -ανάμεσα σε άλλους- είναι πια αυτή, μαζί με τον κυρίαρχο Τζόκοβιτς φυσικά, η τωρινή ελίτ του παγκόσμιου τένις.

Είναι αυτοί που ξεκινούν τα τουρνουά ως φαβορί, ειδικά όταν λείπει ο νούμερο 1 “μυθικός” Σέρβος τενίστας, και που οι μεταξύ τους αγώνες αποτελούν, πια, την ατραξιόν του κάθε τουρνουά, συνήθως στα χιλιάρια Masters ή στα Grand Slam.

Αυτή η γενιά των παικτών από τα 21 μέχρι τα 24, περίπου, μεγάλωσαν, παρακολούθησαν, παραδειγματίστηκαν, αγωνίστηκαν απέναντι τους, άρχισαν να τους προσεγγίζουν στο επίπεδο και, τελικά, βρέθηκαν στο σημείο να μπορούν, ως ένα σημείο τουλάχιστον, να κοντράρουν την ασύλληπτη φουρνιά των Big 3.

Ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Ραφαέλ Ναδάλ και ο Νόβακ Τζόκοβιτς ήταν γι’ αυτή τη φουρνιά οι φάροι, τα role models και, τελικά, οι τενίστες εκείνοι τους οποίους η νέα γενιά έπρεπε να αποκαθηλώσει, πρώτα πνευματικά και μετά στα κορτ, για να καταφέρει να ανέβει τα δικά της σκαλιά της ιεραρχίας στο ATP Tour.

Τώρα που οι τρεις “θρυλικές” μορφές του τένις είτε έχουν προβλήματα, είτε μεγάλωσαν, είτε ο Τζόκοβιτς παραμένει στην κορυφή, η “επόμενη γενιά” είναι δυναμικά παρούσα αλλά δεν είναι η μόνη! Από πίσω της έρχονται ακόμη πιο νέα παιδιά, εξαιρετικά ταλέντα, με ηχηρά, ήδη, αποτελέσματα και δείγματα γραφής.

Ο Σίνερ, ο Αλιασίμ και κάνα δυό άλλοι αξίζουν, ήδη, της προσοχής μας αλλά το πολύ μεγάλο ταλέντο της γενιάς των εφήβων του παγκόσμιου τένις λέγεται Κάρλος Αλκάραθ και -συμπτωματικώς- είναι ο αποψινός αντίπαλος του Στέφανου Τσιτσιπά.

Για τον δεκαοκτάχρονο, μόλις, από την Μούρθια της Ισπανίας, το 2021 είναι μία χρονιά με πολλές “πρώτες” φορές. Είναι η πρώτη του κανονική σεζόν στο Τουρ, είναι η πρώτη σεζόν που κατέκτησε τίτλο ATP, είναι η πρώτη φορά που θα παίξει στο κεντρικό γήπεδο σε αγώνα κυρίως ταμπλό ενός Γκραν Σλαμ, είναι η πρώτη φορά που φτάνει σε δύο Major, την ίδια χρονιά, στον τρίτο γύρο. Αν μάλιστα κερδίσει τον Τσιτσιπά, πράγμα καθόλου εύκολο για αυτόν, θα είναι και η πρώτη φορά που θα περάσει στη δεύτερη βδομάδα των αγώνων ενός Σλαμ.

Προπονητής του είναι ο εξαιρετικός Ισπανός τενίστας της δεκαετίας του 2000, Χουάν Κάρλος Φερέρο, ένας από τους λίγους Ισπανούς, τότε, που μπορούσε να παίξει το ίδιο καλά σχεδόν σε όλες τις επιφάνειες, είναι αγωνιστικά θρασύς, γρήγορος, δυνατός και έχει ένα απίθανα επικίνδυνο φόρχαντ, το οποίο σε επίπεδο spin συγκρίνεται μόνο με του συμπατριώτη του Ράφα Ναδάλ, με τον οποίο -κακώς βέβαια- κάποιοι τον συγκρίνουν.

Μέσα σε ένα χρόνο βρέθηκε από το νούμερο 490 της κατάταξης στο νούμερο 53, έχοντας φέρει σε πολύ δύσκολη θέση ή έχοντας κερδίσει εξαιρετικούς τενίστες. Πάντως, όταν χρειάστηκε να παίξει με την ελίτ, έχασε χωρίς να πάρει σετ. Αναφερόμαστε στους φετινούς αγώνες με Ναδάλ, Ζβέρεφ και Στρουφ.

Από την πλευρά του, ο Έλληνας νούμερο 3 του κόσμου, χρειάζεται τέσσερις νίκες για να φτάσει στην ισοφάριση του ρεκόρ των 54 νικών που έχει από το 2019 και, φυσικά, στον τελικό του τουρνουά.

Ο δεκαοκτάχρονος Ισπανός είναι επικίνδυνος αλλά ο Τσιτσιπάς παραμένει το μεγάλο φαβορί του αγώνα που θα αρχίσει περίπου στις οκτώμισι το βράδυ, ώρα Ελλάδος.

Προγνωστικά στοιχήματος

Στοιχηματικά λοιπόν, ενδιαφέρον έχουν τα εξής: