Ας ξεκινήσουμε από κάτι μη αυτονόητο. Μιλάμε για μία εθνική ομάδα, την εθνική ομάδα μπάσκετ της Ισπανίας, και όχι για ένα σύλλογο με συμβόλαια και υποχρεωτικές παρουσίες. Την τελευταία, τουλάχιστον, δεκαπενταετία, οι Ίβηρες, μαζί  με τους Γάλλους, είναι οι εθνικές ομάδες με τη μεγαλύτερη συνέπεια στις παρουσίες των παικτών τους στις μεγάλες διοργανώσεις του μπάσκετ.

Κι αν οι Γάλλοι,  παίκτες του NBA και μη, οφείλουν αυτή την αξιομνημόνευτη συνέπειά τους στο κοινό τους μπασκετικό, μαθητικό και φιλικό παρελθόν, στο περίφημο, δηλαδή, Ιστιτούτο Αθλητισμού και Εκπαίδευσης,  γνωστό ως INSEP, στο οποίο έχουνε θητεύσει και αποφοιτήσει παίκτες όπως ο Τόνι Πάρκερ, ο Ρόνι Τουριάφ και ο Μπορίς Ντιαό, ανάμεσα σε άλλους, οι Ισπανοί, αποδεικνύεται πως έχουν διαφορετικά κίνητρα και λόγους να βρίσκονται κάθε καλοκαίρι όλοι μαζί.

Ας ξεκινήσουμε τους λόγους με μια μικρή ιστορία. 

Το 2005, στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας, ένα χρόνο πριν από την είσοδο της Ισπανίας στην ελίτ του κόσμου, όπου και παραμένει, στην ομάδα υπήρχε ο τότε σταρ της Μπαρτσελόνα Χουάν Κάρλος Ναβάρο αλλά όχι ο κουμπάρος και αδερφικός του φίλος Πάου Γκασόλ, ήδη σταρ του NBA. Ο δεύτερος γύρος στην Μπεογκράτσκα αρένα στο Βελιγράδι είχε ξεκινήσει και μετά το τέλος ενός αγώνα, λίγο πριν από τη συνέντευξη τύπου, Ο ο Ναβάρο άκουσε μια γνωστή φωνή να τον φωνάζει. Ήταν ο Πάου, ο οποίος, χωρίς να έχει καμιά δουλειά εκεί, ταξίδεψε στο Βελιγράδι για να στηρίξει από κοντά και να δει τις προσπάθειες των συμπαικτών του. Ο Γκασόλ εκείνο το καλοκαίρι ήταν τραυματίας.

Η παρέα, λοιπόν, που έχει δημιουργηθεί από εκείνη τη χρονιά και μετά αλλά και το υψηλό εθνικό φρόνημα, παρά τα κατά καιρούς αντίθετα θρυλούμενα, που έχουν οι Ισπανοί  για τις εθνικές τους ομάδες, έχουν οδηγήσει αστέρια του NBA, της Ευρωλίγκας και μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων να βρίσκονται κάθε χρόνο μαζί και να φορούν την κοκκινοκίτρινη φανέλα της εθνικής ομάδας Ισπανίας.

Μια φανέλα πολύ βαριά, ίσως η πιο “βαριά” φανέλα του παγκόσμιου μπάσκετ την τελευταία δεκαπενταετία, μια που η εθνική ομάδα της Ισπανίας, σε αυτό το διάστημα,  έχει κατακτήσει τρία ολυμπιακά μετάλλια, το 2008,  το 2012 και το 2016,  δύο χρυσά παγκόσμια, το 2006 και το 2019 αλλά και ενδιάμεσα αρκετά ευρωπαϊκά.

Στο σημείο αυτό θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε και στον προπονητή για περισσότερο από  μια δεκαετία, αυτής ομάδας, τον Ίταλό Σέρτζιο Σκαριόλο, που η κατοικία της οικογένειάς του είναι εδώ και πολλά χρόνια στην Ισπανία, που έχει γυναίκα Ισπανίδα και που ο γιος του έχει φορέσει την φανέλα της εθνικής ομάδας της Ισπανίας των εφήβων. Είναι ο άνθρωπος, επί της ουσίας ο μαέστρος μιας μπασκετικής ορχήστρας με πολλούς σολίστ,  οι οποίοι τον σέβονται και τον ακολουθούν στις δικές του …μαεστρικές, είναι αλήθεια, οδηγίες και αποφάσεις.

Πριν από λίγες ώρες λοιπόν, ανακοινώθηκε η σύνθεση της ομάδας των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Μέλη αυτής ομάδας θα είναι οι θρύλοι Πάου Γκασόλ και ο αδερφός του Μαρκ, οι σούπερσταρ της Ευρωλίγκας Σερχιο Γιούλ, Σερχιο Ροντρίγκεθ και Ρούντι Φερνάντεθ, οι ΝΒΑer Ρίκι Ρούμπιο και τα αδέλφια Ερνανγκόμεθ, οι Άλεξ Αμπρίνεθ και ο  Βίκτορ Κλαβέρ, συμπαίκτες -φέτος- στην Μπαρτσελόνα, ο άμεσα NBAer Ουσμάν Γκαρούμπα και ο ραγδαία ανερχόμενος Αλμπέρτο Αμπάλντε.

Δύο χρόνια νωρίτερα, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Κίνας, δεν τους είχαν υπολογίσει- καν- στους υποψήφιους για μετάλλιο. Τελικά, η ισπανική αρμάδα κατέκτησε το χρυσό!. Τώρα, με  δύο νίκες επί της  ισχυρής Γαλλίας και μία ήττα χθες, στα σημεία, από την Team USA, στους φιλικούς αγώνες, η Ισπανία παραμένει μια παγκόσμια σταθερά του μπάσκετ και στο Ολυμπιακό Τουρνουά..