Μπάσκετ προγνωστικά

Κακά τα ψέματα. Τα τελευταία χρόνια το Ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ, η Α1 κατηγορία των αντρών, δηλαδή, ή αν την προτιμάτε με το επίσημο όνομα, Basket League, είχε περάσει, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, σε δεύτερη μοίρα. Από τη μια, η αδιαμφισβήτητη λάμψη του κορυφαίου διασυλλογικού, Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος μπάσκετ, η Ευρωλίγκα, στο οποίο μετέχουν οι δύο ισχυρότεροι Ελληνικοί, μπασκετικοί σύλλογοι, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός και από την άλλη, η απουσία των “Ερυθρόλευκων” στα -περίπου- …δυόμιση τελευταία πρωταθλήματα, έγειραν την πλάστιγγα είτε προς το Ευρωπαϊκό ενδιαφέρον είτε …πουθενά.

Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και το γεγονός της μείωσης του προϋπολογισμού των σωματείων της πρώτης κατηγορίας, την αποχώρηση χρηματοδοτών, τη βαρύτερη φορολογία που είχε θεσμοθετηθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όσον αφορά σε Ανώνυμες Αθλητικές Εταιρείες, καθώς επίσης, είτε λόγω πτώσης ενδιαφέροντος του κόσμου και μειωμένων διαφημιστικών εσόδων και εσόδων από τηλεοπτικά δικαιώματα, είτε, τέλος, λόγω κορονοϊού και απουσίας του κόσμου από τα γήπεδα, ήταν δεδομένα ικανά να αντιστρέψουν και να μειώσουν το ενδιαφέρον σε ένα πρωτάθλημα που πριν από δύο δεκαετίες ήταν το κορυφαίο της Ευρώπης.

Φέτος, όμως, κάτι άλλαξε και δέκα αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος μπάσκετ της Α1 κατηγορίας, όλα μοιάζουν -και είναι- διαφορετικά. Ίσως όχι στο βαθμό που οι φίλοι του Ελληνικού μπάσκετ ονειρεύονται, αλλά, σίγουρα, αυτό έχει πραγματοποιήσει βήματα προόδου σε ένα βαθμό βελτίωσης ενός προϊόντος που και αξιόλογο είναι και δημοφιλές και αποτελεί, είναι αλήθεια, την πλατφόρμα εκτόξευσης του Ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.

Η παρουσία του Ολυμπιακού -και πάλι- στα καθ’ ημάς, η επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα, η παρουσία, στην πλειοψηφία τους, Διοικήσεων που αγαπούν το σπορ, το γνωρίζουν και δεν έχουν άσχετους -με το μπάσκετ- σκοπούς, το κοινό συμβόλαιο μετά από πάρα πολλά χρόνια με την Δημόσια Τηλεόραση με ένα καλό και “υψηλό” συμβόλαιο αλλά και τα χρήματα από το στοίχημα, όλα αυτά έχουν συμβάλλει στο να έρθουν καλύτεροι παίκτες από τα προηγούμενα χρόνια, να επιστρέφει ο κόσμος στο γήπεδο, στο βαθμό που το επιτρέπει ο κορονοϊός, να μπει -και πάλι- το μπάσκετ σε κάθε σπίτι και τα παιχνίδια, φέτος- να είναι απρόβλεπτα και ενδιαφέροντα -και στοιχηματικά.

Όπως συνέβαινε τα προηγούμενα, αρκετά χρόνια, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός συγκροτούν μια δική τους πανίσχυρη και αυτόνομη υποκατηγορία, κάτι που δε μας …χαλάει καθόλου μετά τα όσα -πρόσφατα- ζήσαμε, ενώ και οι υπόλοιποι έντεκα, μην ξεχνάμε ότι δεκατρείς ομάδες μετέχουν σε αυτό το πρωτάθλημα, έχουν δώσει τα δικά τους δείγματα γραφής σ’ αυτές τις πρώτες 10 αγωνιστικές.

Ο Προμηθέας, με τον πρώην πρόεδρο και ιδιοκτήτη του να είναι, πλέον, πρόεδρος της Ομοσπονδίας, έκανε ήδη αλλαγή προπονητή, στηρίζεται σε έναν καλό Ελληνικό και ξένο κορμό και κοιτάει, πια, ψηλότερα. Ο Κολοσσός Ρόδου αποτελεί αδιαμφισβήτητα την έκπληξη της χρονιάς με εξαιρετικά αποτελέσματα, μετά την πρώτη αγωνιστική, στηριζόμενος στον προπονητικό του “κορμό”, στις “ψαγμένες” επιλογές και σε μια νοικοκυρεμένη και αξιόπιστη Διοίκηση, το Λαύριο, που έχει τον ίδιο προπονητή για 16η χρονιά, καλούς και, πλέον, διεθνείς Έλληνες παίκτες, την αύρα του περσινού φιναλίστ του πρωταθλήματος και κάποιους ξένους πρώτης γραμμής, πληρώνει, προς το παρόν, την παράλληλη Ευρωπαϊκή πορεία του και δύο ξένους στους οποίους βασίστηκε και …δεν του βγήκανε.

Το Περιστέρι προχώρησε σε αλλαγή προπονητή με τον μπαρουτοκαπνισμένο Τόμιτς, έκανε -και θα κάνει αλλαγές- ξένων παικτών και περιμένει να του βγει ο υψηλός προϋπολογισμός και η τεχνογνωσία δεκαετιών από την διοίκηση της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ αρχίζει και βρίσκει τα πατήματα του μετά από ένα μέτριο και μη αναμενόμενο ξεκίνημα, η ΑΕΚ, στη “σκιά” των ban, της ατυχίας και των τραυματισμών, του χαμηλώματος του αγωνιστικού πήχη και πάνω απ’ όλα του άδικου χαμού του Στεφάν Γέλοβατς, μάχεται με όπλο το βαρύ όνομα, το πείσμα αυτών που είναι, φέτος, στην ομάδα και την μετακόμιση – επένδυση στο καινούργιο γήπεδο.

Ο Άρης Θεσσαλονίκης έχει χαμηλό προϋπολογισμό, νέους παίκτες και υφιστάμενα οικονομικά ζητήματα, όμως, έχει τον Καστρίτη που επέστρεψε στη θέση του προπονητή, νέους παίκτες, υψηλό ρυθμό και ενέργεια και πολυπληθή και πιστό κόσμο. Ο Απόλλων, που ξεκίνησε ως η δεύτερη ομάδα της Πάτρας φέτος, εντυπωσιάζει με δύο σούπερ Έλληνες, έμπειρο προπονητή, δικό του γήπεδο -πάντα με κόσμο- και ψαγμένους ξένους, ο Ιωνικός Νίκαιας, με τα δικά του εξωαγωνιστικά ζητήματα, έδωσε και φέτος ψήφο εμπιστοσύνης σε αρκετούς Έλληνες, νέους και παλαιότερους, έχει τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος και προς το παρόν δεν κινδυνεύει.

Φτάνοντας προς το τέλος βαθμολογίας, η Λάρισα άλλαξε προπονητή, αλλάζει παίκτες και προσπαθεί να κοιτάξει ψηλότερα όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια, σωζόμενη έστω και την τελευταία στιγμή, ενώ ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης, με τέσσερις μέχρι στιγμής προπονητές στην ομάδα, δείχνει πως διαθέτει το υλικό για να παραμείνει στην κατηγορία.